දරුවා මෙලොව එළිය දුටු දා සිට ම අප තුළ වු ආශාව වුයේ ඔහු/ඇය හොඳ පුරවැසියෙකු මෙන්ම ලොවට වැඩදායි පුද්ගලයෙකු ලෙස රටට භාර කිරීමයි. මෙසේ දරුවන්ගේ අනාගතය සවිමත් කරවීම යන ඒ පරමාර්ථය මුදුන්පත් කරගැනීම උදෙසා අපි බොහෝ වෙර දැරුවෙමු. විටෙක අපි අපේ නොයෙකුත් ආසාවන් ඒ වෙනුවෙන් යටපත් කරගත්තෙමු. තම දරුවෙකු විශ්වවිද්‍යාලය කරා යවන ඒ මාර්ගය එළිපෙහෙළි කිරීමට දෙමව්පියෝ විටෙක තම තරාතිරම ඇති හැකිකම ද අමතක කොට මහා ධනයක් වියදම් කරති. අතමිට සරු උසස් පැලන්තියේ අය හට මෙම වියදම එතරම් අපහසු නොවෙතත් විශ්වවිද්‍යාලයට ඇතුළත් වීමට සුදුසුකම් ලබා එහි ඉගෙනීමට යන දරුවන්ගේ දෙමව්පියන් බහුතරයක් ම විටෙක තමන්ට නොරුස්සනා තරමට දරුවන් වෙනුවෙන් වියදම් කරනා මධ්‍යම පාන්තිකයෝ වෙති. කෙසේ වුවද මොවුන් සියල්ලෝම අසීමිත කැපවීම් කෙරුවෝ වෙති. එපමණක් නොව අධ්‍යාපනය හොඳින් හදාරා විශ්වවිද්‍යාලයට ඇතුළත් වන මාර්ගයේදී දෙමව්පියන්ට මෙම බරපැන උසුලනවාට අමතරව, දරුවන්ගේ සෙවනැල්ල වී නිරතුරුව ඔවුන් ගැන අවදියෙන් සිටීමට ද සිදුවේ. දෙමව්පියන්ගේ පමණක් නොව දරුවාගේද තිර අධිෂ්ඨානය මෙයට අත්‍යවශ්‍යම සාධකයකි. විශ්වවිද්‍යාලයට යන මේ අතලොස්සට ඇතුළත් වීමට ශිෂ්‍යයෝ ද දිවා රාත්‍රී නොබලා තම අධ්‍යන කටයුතු වල යෙදී මහා විශාල තරගයකට මුහුණ දෙති.
තම බලාපොරොත්තු මුදුන් පත් වී විශ්වවිද්‍යාලයට දරුවා ඇතුලු වන දිනයේ දී ඔවුහු ඉමහත් ප්‍රීතියෙන් රජවරු වෙති. දෙපාර්ශවයේම මහත් කැපවීමෙන් විශ්වවිද්‍යාලයට තේරී පත් වෙන දරුවා නියමිත කාල සීමාව තුළ තම උපාධියේ වැඩ කටයුතු හොදින් නිමකොට ගෞරවනීය පුද්ගලයෙකු ලෙස සමාජයට අවතීර්ණ වනු දැකීමට දෙපාර්ශවයම සිහින මවති. එහෙත් කුණාටුවක් සේ මේ ඇති වූ හදිසි තත්වය නිසා දෙමවුපියන් හා දරුවන් යන මේ දෙපිරිසම දරුණු මානසික පසුබෑමකට ලක්ව ඈත. විශ්වවිද්‍යාලයෙ ඉගැන්වීම් කටයුතු ඇණ හිටීමත් සමගම දරුවනට නිකරුණේ කල් මැරීමට සිදුව ඈත. මෙය ඉතා භයානක තත්වයක් මෙන් ම අනිසි ප්‍රශ්න බොහෝමයකට මුල පිරීමකි.
30 වසරක යුද්ධය නිමා කොට රට ආශ්චර්යක් කරා ගෙන යනවායි පවසන රජය දරුවන්ගේ හා දෙමවුපියන්ගේ ජීවිත පිළිබද කීසිදු වගකීමක් හෝ සැළකිල්ලක් නොදක්වා මෙම ප්‍රශ්නය හෑල්ලුවට ලක්කර ඇත්තේ මන්දැයි පුදුම සහගතය.
Meka tama rajaya balaporottu wena ascharya.
ReplyDelete