මහා මේඝ පසුකර
කටු අකුළු තරණය කර
දහතුන් වස අග,
මහේබත් වූ දෑතට
ලැබුණු තිළිණය
ඔබයි ....
ඇරඹුමවමි මලොව දකින්නට
ඇකමයහි තුරුළු වී,
මපන්නුවා ඔබ මට
මලෝකයම දිනන්නට,
හදවත් දකින්නට,
සරසවි මව්නි ඔබ....
ඔමබන් ලද ජීවමයන්,
මින් මතුත්
කැකුළු පුබුදන්න
ඉඩ මනොමදන උන් සමග
මපොර බදින්නේ ඔබ රකින්නට,
අවැසිනේ ප්‍රාණයත්
මුහු කරන්නේ ඔබ රකින්නට....
මලන්ගතුයි මෑණියනි
ඔබ හට....
- කාවින්ද තිරාණගම -
